همراه نسیم و گل و شبنم من و تو

باید بشویم همسفر هم، من و تو

تو وسوسه حضرت حوا بشوی

تکرار کنیم قصه آدم من و تو

باران بهاری بشویم و بزنیم

بر تشنگی کویر، نم نم من و تو

بگذاریم با عشق و محبت همه جا

بر زخم دل شکسته مرهم من و تو

در جنگ وفاداری و پیمان شکنی

در دست گرفته ایم پرچم من و تو

این سر که نثار قدم عشق شده

هرگز نکنیم پیش کسی خم من و تو

تهمینه عشق، امر بفرماید اگر

کت بسته بیاوریم رستم من و تو

یک روز شبیه دو کبوتر بپریم

تا قله قاف عشق، با هم من و تو

با عشق شود آدم، انسان تمام

مانند دو زاویه متمم من و تو

امروز که ساعت بشر کوک غم است

ماتم زده ایم مثل محرم من و تو

فردا روزی شاد شود بخت جهان

مردم همه بی غصه و بی غم من و تو

اینگونه که من پر از تمنای توام

افسانه شویم در همه عالم من و تو