شعر آدم

خدای ما و خدای شما یکی ست، ولی
نمی رسد به یک آیینه راه ما و شما
خدای ما همه لطف و خدایتان همه قهر
تفاوت است میان نگاه ما و شما

*

گنجیم که افتاده در این کنج خرابیم
آبیم که در دیده تو عین سرابیم
گفتی که مگر روی تو در خواب ببینیم
در حسرت دیدار تو در حسرت خوابیم

*

در حسرت آنکه سوی تو راهم نیست
عمری ست که بر لبان به جز آهم نیست
یک بوسه به خوشبختی من مانده ولی
افسوس که فتوای تو همراهم نیست

                             از کتاب: لبخند بزن دوباره لبخند بزن!