شعر آدم

 

 

من هیچ تر از هیچم، چه بی تو و چه با تو

من ذره تو خورشیدی، من قطره و دریا تو

خالی ست خیال من، از هرچه و از هر که

از خاطر من رفته ، نام همه الّا تو

گفتم به دلم باده، با ساقی دیگر خور

با بغض جوابم داد؛ یا هیچکسی یا تو!

ما را نکشاند دل، جز جانب آن کعبه

می آیم و می آیم، همراه دلم تا تو

دیروز دلت با من، امروز غمم از تو

تا باز چه بنویسی، در دفتر فردا تو

باز آی و قلم ها را با خنده به رقص آور

ای خاطره شیرین ، ای شور غزل ها تو

جز دوست نمی آید ، در قافیه شعرم

تنها تو و تنها تو ، تنها تو و تنها تو

 

  ● متن این غزل را با صدای هوش مصنوعی گوش کنید:؟ 

              🎶 بشنوید 

 

 

           

 

 

پر شد تمام هستی من ازهوای تو

حتی سکوت، با خودش دارد صدای تو

در من حلول کرده ای و خالی از «خود»م

در ذره ذره ام، نشان جای پای تو

هر سو که می کنم نظر، پرازخیال توست

دنیاست پرده ای زنقش چشم های تو

هر کس در این جهان به بلایی دچار شد

بیچاره من که شد دل من مبتلای تو

روز و شبم به ذکر یامحبوب می رود

شاید دری به لطف بگشاید خدای تو

بیمار انتظارم و درمان نمی شود

این درد، جز به بوسه مشکل گشای تو

عمرم گذشت و وعده وصلت ادا نشد

چشم امید دارم اما به قضای تو

زاهد نصیحتم نکن، گوشم گرفته است

از های وهوی یکسر از روی ریای تو

من داغ عشق بردلم دارم، وای من!

تو بی خبر ز لذت عشقی، وای تو!

 

■ این غزل را با صدای هوش مصنوعی بشنوید:

                  

🎶 گوش کنید

 

 

از های و هوی باد و توفان می توان گذشت
با بی خیالی از زمستان می توان گذشت

اینجا قرار مردمان بر بی قراری است
از حرف و قول و عهد و پیمان می توان گذشت

این روز ها، از آبرو و غیرت و شرف
حتی برای لقمه ای نان می توان گذشت

تنها شمایلی از آدم در میان ماست
از نام پر ز ننگ انسان می توان گذشت

دیوارهای سر شکن دارد ولی چه باک
همت کنی از این خیابان می توان گذشت

 

زخم دل شکسته محتاج طبیب نیست
خو چون کنی به درد ز درمان می توان گذشت

چون پای عشق در میان باشد چه جای جان!
مانند آب خوردن از آن می توان گذشت

ای صد فرشته مست یک جرعه دهان تو
با خنده ات ز حور و غلمان می توان گذشت

گر پیرو پیمبر دیوانگان شوی
از عقل و عشق و دین و ایمان می توان گذشت

 

■ این غزل رابا صدای هوش مصنوعی بشنوید:

                        🎶 گوش کنید