شعر آدم

ابوالحسن درویشی مزنگی( آدم )

شعر آدم

ابوالحسن درویشی مزنگی( آدم )

لاله بودم، داغ دیدم ، پَرپَرم کردی چرا؟

در قفس افتاده، بی بال و پرم کردی چرا؟

           گفته بودم چشم هایت، شمس شعرم می شود

رفتی و یک مثنوی چشم ترم کردی چرا؟

در دلم از عشق، صد آتشفشان افروختی

شعله ات می خواستم ، خاکسترم کردی چرا؟

خواهش "امن یجیب" هر شبم بودی ، ولی

دل شکستی ، ناامید و مضطرم کردی چرا؟

باورت پشت و پناهم بود، ای شیرین ترین

اعتمادم را خراب خنجرت کردی چرا؟

داشتم در دل هوای با تو رفتن تا خدا

سیب از شیطان گرفتی کافرم کردی چرا؟

 

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

نظر دادن تنها برای اعضای بیان ممکن است.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.