شعر آدم

دلم گرفته، چرا را کسی نمی داند

دلیل فاصله ها را کسی نمی داند

نشسته ام که بیایی به سمت خاطره ها

چگونه، کی و کجا را کسی نمی داند

نشانه های تو را گفته ام به مردم شهر

نشان کوی شما را کسی نمی داند

هوای هم سخنی کرده ام، ولی اینجا

شماره های خدا را کسی نمی داند

برای داغ دلم مرهمی نداشت کسی

نه درد را، نه دوا را کسی نمی داند

دلم گرفته از این شهر مرده ای که در آن

حدیث عشق و وفا را کسی نمی داند