شعر آدم

باید  دوباره  عشق  را  معنا  کند کسی

وقت است شور تازه ای برپا کند کسی

دلتنگ های وهوی مستان است، آسمان

دستار عقل باید از سر وا کند  کسی

فریادکن که عاشقی! ... کفراست این سکوت

سودای عشق را مگر حاشا  کند کسی؟

تو شمع روشنی و ما پروانه های شب

از سرکشی شعله کی پروا کند کسی

روی تو دید و بانگ"اناالعشق" می زند 

باید، دوباره دار مهیا کند کسی!

آوای توست اینکه از میخانه می رسد!

مانند تو ندیده ام، غوغا  کند  کسی

تنها و غمزده در این گوشه نشسته ایم

بازی عشق می شود با ما کند کسی؟