شعر آدم

باید به حرف های تو ایمان بیاوریم

یک بار دیگر از بهشت انسان بیاوریم

از یاد برده ایم، قراری که بسته ایم

خود را دوباره بر سر پیمان بیاوریم

انگشتری که داشتیم از دوست یادگار

بیرون ز دست حضرت شیطان بیاوریم

تا بگذریم از دل طوفان عقل ها

باید یکی چو عشق، کشتیبان بیاوریم

بر قلب های خشک و ترک خورده زمین

با نام او طراوت باران بیاوریم

گفتم به آخر غزل نزدیک می شویم

یک بیت را به شیوه رندان بیاوریم:

تا راه کعبه را کنیم بر مردم آشکار

در وصف چشم های تو دیوان بیاوریم

هرچند عصر معجزه دیگر به سر رسید

گر تو طلب کنی، به قرآن بیاوریم!