شعر آدم

تنهایی و غروب و خیابان، چه می شود!

من با تو ، زیر نم نم باران، چه می شود!

پشت حصار آبی چترت  قدم زدن

از دیده های دیگران پنهان، چه می شود!

چشمان من پر از تمنّای شنیدن و

لب های تو غزل غزل خندان، چه می شود!

انگشت های خیس تو در دست های من

بازی موج و ماهی و توفان، چه می شود!

شانه به شانه، بی خیال سوزِ بادِ سرد

رفتن، بدون نقطه پایان، چه می شود!

تصویر آرزوی من، مثل تو ساده است

گر اتفاق بیفتد، به قرآن چه می شود!!