شعر آدم

زارزار خندیدن

لاله ام، داغدار می خندم

با دل بی قرار، می خندم

قلب صد پاره ام پر از خون است

گرچه مثل انار، می خندم

عقل نومید و چشمِ دیده به در

من به این انتظار، می خندم

عشق، بازی مرگ و زندگی است

باختم این قمار و می خندم

حالِ من اشک و آه می طلبد

گرچه بی اختیار می خندم

مرده در سینه قلبِ بیمارم

بر سرِ این مزار می خندم

مثل منصورِ عشق، دلگیرم

گرچه بالای دار می خندم

خنده ام از نشاط و شادی نیست

گریه را زار زار می خندم