شعر آدم

شعر  آدم





طبقه بندی موضوعی
پربیننده ترین مطالب
محبوب ترین مطالب

۴۶۸ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «ابوالحسن درویشی مزنگی» ثبت شده است

 

تنهایی و غروب و خیابان، چه می شود!

من با تو ، زیر نم نم باران، چه می شود!

پشت حصار آبی چترت  قدم زدن

از دیده های دیگران پنهان، چه می شود!

چشمان من پر از تمنّای شنیدن و

لب های تو غزل غزل خندان، چه می شود!

انگشت های خیس تو در دست های من

بازی موج و ماهی و توفان، چه می شود!

شانه به شانه، بی خیال سوزِ بادِ سرد

رفتن، بدون نقطه پایان، چه می شود!

تصویر آرزوی من، مثل تو ساده است

گر اتفاق بیفتد، به قرآن چه می شود!!

۰ نظر ۰۶ دی ۰۱ ، ۰۷:۰۰
ابوالحسن درویشی مزنگی (آدم)


          امروز
    روزِ ابر است
    روزِ باران
    روزِ نسیم
    روزِ جنگل

 

ابر هست
باران هست
جنگل هست

نسیم هست
    انگار ...
      تنها تو نیستی!


آه!

چه امروزِ تلخی ...

 آه!
چه امروزِ تنهایی ...

۰ نظر ۰۴ دی ۰۱ ، ۰۷:۰۰
ابوالحسن درویشی مزنگی (آدم)

 

                                  دیگران مست ریا بانگ انالحق می زنند

                         قامت ما عاشقان بر دار باقی مانده است

 

۰ نظر ۰۱ دی ۰۱ ، ۰۷:۰۰
ابوالحسن درویشی مزنگی (آدم)

 

شب سیاه منی و سحر نداری تو
به جز شکستن دل ها، هنر نداری تو


شبیه سرو نشستی، میان باغ دلم
اگر چه سبز و ستبری، ثمر نداری تو

 

به پیش پای تو مردیم و تر نشد چشمت
درون سینه خود، دل مگر نداری تو؟


چه فایده که بریزی به دامنم ای اشک
اگر به قلب چو سنگش اثر نداری تو


مسیر عشق پر از سنگلاخ حادثه هاست
نشان مردم اهل خطر نداری تو

 

تو را مجال رسیدن به کعبه او نیست
برو! برو! ... که پای سفر نداری تو


هنوز ذره ای از عقل در سرت مانده
کلاه عاشق بیدل، به سر نداری تو

 

ز کشف خانه سیمرغ، شادمان شده ای
ولی چه فایده ای، بال و پر نداری تو


نمی رسد به تو، ای آسمان! دعای دلم
شبیه خانه معشوق، در نداری تو


«کلید خانه قلبت کجاست؟»؛ پرسیدم
به ناز گفت: «مگر شعر تر نداری تو»!

 

 

۰ نظر ۲۹ آذر ۰۱ ، ۰۷:۰۰
ابوالحسن درویشی مزنگی (آدم)

نشسته بغضِ گلوها در انتظار شما

بیا که گل شود این غنچه در بهار شما

بیار جرعه ای از مستی لبت که شدیم

من و سبو و خم و جام می خمار شما

بیا که بشکند این میله های تیره ی شب

به صبح روشن چشمان بی قرار شما

امانت غم تو می کشم به دوش دلم

خم است پشت من و دل به زیر بار شما

بچین ز شاخه که شد در هوای دستانت

هزار پاره ی خونین، دلِ انار شما

شبیه باد بر این برگِ دل شکسته بِوَز

که تا به رقص در آید به افتخار شما

اگر چه دامن گل عار دارد از دستم

اجازه هست شوم همنشین خار شما؟

برای من که تو را در میان دل دارم

به هر کجا که نشینم، بُوَد کنار شما

 

۰ نظر ۲۶ آذر ۰۱ ، ۰۸:۴۰
ابوالحسن درویشی مزنگی (آدم)

۰ نظر ۲۲ آذر ۰۱ ، ۱۰:۳۸
ابوالحسن درویشی مزنگی (آدم)

 

کردم عقل پیر خود را دک برای دیدنت

رفته ام در جامه ی دلقک،  برای دیدنت

مانده  در انبار پلکم آنقدر پنهان که زد

سیب سرخ چشم هایم لک برای دیدنت

چشم خود را  کرده ام  درویش اما در دلم

نیست حتی ذره ای هم شک برای دیدنت

گرچه  چون یوسف جوانم، دیده تارم کرده ای

گاهگاهی،می زنم عینک  برای دیدنت

دسته دسته  پُر شد از چشم تماشا کوچه ها

می تپد دل ها همه  تک تک برای دیدنت

یک زمان چون قطره برگلبرگ، مست روی تو

یک زمان چون آب  برآهک  برای دیدنت

شب هجوم آورد از دیدار تو دورم کند

لشکر رویا  زده  پاتک،  برای دیدنت

بین چشمانم و تو دیوار آتش ساختند

می کنم تقدیرخود را "هَک" برای دیدنت

۰ نظر ۲۰ آذر ۰۱ ، ۰۷:۰۰
ابوالحسن درویشی مزنگی (آدم)

 

آن موج کوچکم که به ساحل نمی رسم

مانند یک کلاغ، به منزل نمی رسم

در آرزوی دیدنت، عمری دویده ام

می میرم و به آرزوی دل نمی رسم

 

۰ نظر ۱۷ آذر ۰۱ ، ۰۷:۰۰
ابوالحسن درویشی مزنگی (آدم)

 

دوبار فصل زمستان ، دوباره برف وکلاغ

دوباره فصل نگاه های گرم و قهوه داغ

 

دوباره بازی سیگار و "ها " و خندیدن

دوباره قصه چتر و لب تو بوسیدن

 

کلاغ و برف و من و کاج سبز اینجاییم

دوباره بی تو در این عصر سرد تنهاییم

 

دوباره پشت کدامین چراغ جا ماندی

که باز از من و کاج و کلاغ جا ماندی

 

ببین که شب شد و فانوس ماه روشن نیست

تو نیستی و چراغ نگاه روشن نیست

 

نگاه من به ته پیچ کوچه زنجیر است

نیامدی و اذان می دهد خبر : دیر است !

۰ نظر ۱۵ آذر ۰۱ ، ۰۷:۰۰
ابوالحسن درویشی مزنگی (آدم)

 

 

من حسرت مجسم ام، من ناامیدی ام

از شاخه های آرزویم، کال چیدی ام

 

من ساکن خیال خوش بودم، ولی شما

در جستجوی عشق تا اینجا کشیدی ام

 

گفتی که یوسفت شوم، تا مصر آمدم

این بار مثل گرگ، سراپا دریدی ام

 

الماس بودم و تو با صد بازی زبان

از شیشه شکسته ای کمتر خریدی ام

 

گفتم ببین منم که دلم داغدار توست

پا بر دلم نهادی و گفتی ندیدی ام

 

از من نپرس "کیستی؟"، من داغ لاله ام

شمعم که پیش پای سحر، سر بریدی ام

 

ای کاش من ، دریغ من، افسوس مطلقم

من حسرت مجسمم، من ناامیدی ام

 

 

۰ نظر ۰۸ آذر ۰۱ ، ۰۷:۰۰
ابوالحسن درویشی مزنگی (آدم)